شکستگی استخوان کتف
شکستگی استخوان کتف
شکستگی استخوان کتف : استخوان کتف یا اسکاپولا یک استخوان مثلثی شکل می باشد که در پشت قفسه سینه قرار گرفته است. باید گفت این استخوان به ندرت دچار شکستگی می شود و شیوع شکستگی آن کم تر از 1 درصد شکستگی های بدن می باشد. یکی از دلایل این شیوع کم امکان دارد توده عضلانی خوبی باشد که اطراف آن را احاطه نموده است.
معمولاً شکستگی این استخوان در صدمات با شدت زیاد مانند سقوط و حوادث رانندگی مشاهده می شود و بدین جهت این شکستگی در اکثر موارد با آسیب به سایر بخش های بدن نظیر آسیب دیدگی ستون مهره یا جمجمه یا آسیب ریه و شکستگی دنده ها همراه است. اغلب این شکستگی ناشی از اصابت ضربه مستقیم به استخوان کتف روی می دهد.
شایان توجه است که شکستگی استخوان کتف امکان دارد در بخش های گوناگونی از استخوان بروز کند که عبارتند از:
شکستگی گردن استخوان کتف: در این نوع شکستگی حفره گلنوئید از تنه اصلی استخوان جدا می شود. معمولاً این شکستگی به دلیل زمین خوردن و افتادن روی شانه روی می دهد.
شکستگی تنه استخوان کتف: شکستگی در این قسمت هرچند امکان دارد به صورت چند قطعه ای و خرد شده باشد اما اغلب قطعات شکسته شده جابجایی زیادی ندارند. دلیل این جابجایی اندک در حجم زیاد عضلاتی می باشد که به خوبی اطراف تنه استخوان کتف را احاطه نموده و به استخوان چسیده اند. این عضلات در حین شکستگی استخوان، قطعات شکسته شده را در کنار یکدیگر نگه می دارند و مانع از جابجایی زیاد آنها می شوند.
شکستگی زائده کوراکوئید
شکستگی زائده آکرومیون
علائم
مهمترین علائم شکستگی استخوان کتف در ناحیه شانه می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
- خراشیدگی پوستی و خونمردگی در قسمت پشت شانه و کتف
- درد شدید در حین حرکت دادن اندام فوقانی و یا در حین اعمال فشار بر استخوان شکسته شده
- ایجاد تورم در قسمت پشت شانه و کتف
روش های درمان
اکثر شکستگی های استخوان کتف با روش های بدون جراحی به صورت آویزان کردن اندام فوقانی به گردن درمان می شوند. معمولاً مدت بی حرکتی سه هفته می باشد و این همان زمانی است که استخوان کتف برای جوش خوردن به آن نیاز دارد. در ۲۴ ساعت اول پس از شکستگی می توان با سرد کردن قسمت پشت کتف، از افزایش تورم و خونریزی پیشگیری نمود.
لازم به ذکر است که برخی از انواع شکستگی های استخوان کتف نظیر شکستگی های حفره گلنوئید و یا شکستگی زائده آکرومیون یا شکستگی گردن استخوان کتف، در صورتی که با جایجایی زیادی همراه باشند امکان دارد به انجام جراحی نیاز داشته باشند.
چنانچه زائده آکرومیون دچار شکستگی خرد شده به همراه جابجایی زیاد شود قطعات خرد شده را با انجام جراحی برمی دارند و عضله دلتوئید را به بقایای زائده آکرومیون می دوزند.
چنانچه قطعه شکسته شده بزرگ و با جابجایی زیادی همراه باشد با انجام جراحی قطعه شکسته شده را جااندازی کرده و با پیچ فیکس میکنند.
دکتر مصطفی علوی
فوق تخصص جراحی اندام فوقانی (شانه و دست)
جراحی های ترمیمی و میکروسکوپی