دررفتگی مکرر شانه
دررفتگی مکرر شانه
شانه یکی از پر تحرک ترین و انعطاف پذیر ترین مفاصل بدن است. بر همین اساس دررفتگی شانه ممکن است. برای اکثر افرادی که در معرض تحرک و سختی زیاد برای شانه هستند اتفاق بیفتد. بعضی از افراد هم ممکن است دچار در رفتگی مکرر شانه شوند.
دررفتگی مکرر شانه
در رفتگی شانه چیست؟
هنگامی که سر استخوان شانه کاملا از کاسه یا حفره خارج می شود، در رفتگی شانه بوجود می آید.
از جمله مواردی که ممکن است اگر جهت درمان آن اقدام نکنید باعث شود مشکلات بیشتری برای شما بوجود آید، در رفتگی مکرر شانه است.
علت در رفتگی شانه
وقتی فردی شانه آن دچار در رفتگی می شود، گرایش آن به جابه جایی از محل اصلی بیشتر می شود .
علت آن هم این است که شانه در حالت ثابتی قرار ندارد و از همین رو بیشتر در معرض آسیب قرار دارد.
از آنجاییکه مفصل شانه قدرت تحرک زیادی دارد، شانه ممکن است از هر طرف دچار دررفتگی شود. البته اکثر دررفتگی ها در قسمت جلویی شانه رخ می دهد. همچنین بافت فیبری که به استخوان های شانه پیوند می خورد می تواند کشیده یا پاره شود و اغلب در رفتگی را پیچیده تر می کند.
عمدتا دررفتگی های شانه ممکن است ناشی از عوامل زیر باشد:
سقوط از روی بلندی و زمین خوردن بر روی دست که فشار ناگهانی باعث دررفتگی شانه خواهد شد.
آسیب هایی که در ورزش های دو یا چند نفره بر اثر ضربه های فیزیکی افراد به هم وارد می شود. ورزشهایی همچون فوتبال و والیبال می تواند باعث ایجاد دررفتگی شانه شوند.
ایجاد ضربات سخت به شانه در حین خطراتی همچون تصادف با ماشین یا موتور نیز عامل اصلی دررفتگی است.
عوامل ایجاد در رفتگی مکرر شانه عبارتند از :
زمین خوردن بر روی یک دست
ضربه ی مستقیم به شانه
بیمارانی که دارای شلی مفصل هستند که بخاطر ارثی بودن آن است.
انواع در رفتگی های مکرر شانه عبارتند از:
یک سویه (ذاتا ضربه ای است و فقط در یک جهت ایجاد میشود )
چند سویه (در چند جهت ایجاد می شود و ذاتا غیر ضربه ای است و بیشتر برای افرادی که بصورت مادرزادی دچار شلی مفصل هستند اتفاق می افتد)
پیشین (این در رفتگی مکرر از در رفتگی های شایع است که این در رفتگی در قیمت جلوی حفره اتفاق می افتد)
پسین ( در ناحیه پشت حفره اتفاق می افتد)
تحتانی ( در ناحیه زیرین حفره اتفاق می افتد(
در رفتگی مکرر شانه یعنی چه؟
در رفتگی مکرر شانه یعنی را در رفتگی های شانه در یک قسمت و یا چند قسمت است. افرادی که دچار در رفتگی شانه می شوند ، از شانه متحرک یا عدم ثبات شانه شان حرف می زنند .
چگونه در رفتگی شانه را تشخیص دهیم؟
بررسی سابقه در رفتگی های مکرر
ایجاد نا آرامی و درد بعد از ضربه به شانه
البته با آزمایشات بهتر می توان در رفتگی شانه را تشخیص داد چرا که قطعی تر است. این آزمایشات عبارتند از:
عکس برداری ساده یا اشعه ایکس
ام آر آی
برای درمان در رفتگی مکرر شانه چه کنیم؟
تنها درمان موثر دررفتگی شانه
عمل جراحی آرتروسکوپی است.
دررفتگی مکرر شانه
البته روش های درمانی دیگری نیز برای دررفتگی شانه وجود دارند که در ادامه هر یک را به طور اجمالی بیان می کنیم:
جا انداختن مفصل
در هنگام مواجهه با دررفتگی شانه اولین اقدام جا انداختن آن است. برای این روش درمانی از داروهای مسکن و گاها بیهوشی برای درد کمتر بیمار استفاده می شود. برای جا انداختن شانه لازم است بیمار به شکل طاق باز بخوابد. پزشک کنار پای بیمار می ایستد و مچ دست بیمار را به سمت خود می کشد.
ثابت کردن مفصل شانه
در روش درمانی ثابت کردن شانه از یک باند سه گوش به عنوان تکیه گاه استفاده می شود. این روش عمدتا حالتی پیشگیرانه دارد و از وارد شدن آسیب های جدی به بیمار جلوگیری می کند.
توانبخشی
برای اینکه بیمار بتواند بعد از دررفتگی شانه قدرت حرکتی خود را به دست آورد، نیاز به یک دوره توانبخشی دارد. تمرینات ورزشی مطابق با نظر فیزیوتراپ شما انجام می شود.
جراحی
اگر دررفتگی شانه با شکستگی استخوان همراه باشد، لازم است پزشک روش جراحی را برای شما پیشنهاد کند. البته نه صرفا شکستگی بلکه آسیب دیدگی های دیگری همچون آسیب درعروق خونی مفصل شانه، لیگمانت ها، ماهیچه ها و غضروف ها می تواند باعث شود پزشک برای درمان دست به جراحی بزند. روش جراحی خود نیز به انواع مختلفی تقسیم بندی می شود که هر یک براساس میزان فعالیت، شدت آسیب دیدگی و سن بیمار متفاوت است. دکتر مصطفی علوی از بهترین و سرشناس ترین فوق تخصص جراحی شانه و جراحی های ترمیمی و میکروسکوپی در ایران است. که بهترین نوع درمان را با توجه به میزان آسیب دیدگی بیمار انجام می دهد. و در این خصوص میزان رضایتمندی بسیار بالایی دارد.
چه مواردی موجب می شوند که دررفتگی شانه عود کند؟
اگر یک بار دچار دررفتگی شانه شوید، احتمال این عارضه در دفعات بعدی بسیار بیشتر است مخصوصا در جوانانی که همواره مجبور به تحرک و فعالیت های بدنی هستند.
میزان عود این عارضه در افراد زیر 25 سال حدود 80 درصد بیشتر از افراد سن بالاتر می باشد. به گونه ای که با افزایش سن، احتمال عود این عارضه نیز کاهش می یابد.
به خاطر اینکه احتمال میزان عود این عارضه بسیار زیاد است، هدف از هر درمانی کمک به کاهش احتمال دررفتگی های دیگر است.
اولین راه برای حل این مشکل و کاهش عود نمودن دررفتگی های شانه نداشتن تحرک حداقل به اندازه دو یا سه هفته است.
چرا که شروع فعالیت های روزمره مخصوصا حرکات ورزشی می تواند احتمال عود این عارضه را افزایش دهد.
چه مدت زمان بعد از جراحی به ریکاوری نیاز است؟
ریکاوری بعد از جراحی دو مرحله دارد. مرحله اول آن شامل دوره ابتدایی بعد از جراحی می شود و سپس در مرحله بعدی بیمار باید قدرت قبل و انعطاف پذیری خود را به دست آورد و به تدریج به کار یا فعالیت روزمره قبلی خود برگردد.
هنگامی که دررفتگی کامل شانه رخ می دهد، مرحله ابتدایی بازتوانی و بدست آوردن قدرت قبلی در حدود ۶ هفته و مرحله بعدی آن جهت بازگشت به کار روزمره و فعالیت قبلی، در حدود ۱۰ هفته زمان نیاز دارد.
در این میان اگر بیمار به طور مرتب تحرکات ورزشی خود را انجام دهد، مدت زمان بازگشت به فعالیت ورزشی کاملا به شرایط جسمانی او بستگی خواهد داشت و ممکن است بسیار زودتر به بایابی توان قبلی خود برسد.
عوارض دررفتگی شانه
تمامی بیماری ها عوارض خاصی همراه با خود دارند که در رفتگی شانه نیز از این قاعده مستثنی نیست. به طور کلی عوارض دررفتگی شانه عبارتند از:
- ایجاد آسیب هایی همچون پارگی در ماهیچه، رباط و تاندون های شانه
- بروز آسیب عصبی یا پارگی عروق در نواحی مفصل شانه یا اطراف ان
- اگر مکررا دچار در رفتگی شدید شانه می شوید، بی ثباتی آن می تواند عوارض دیگر دررفتگی شانه باشد.
البته ناگفته نماند در صورتی که تاندون یا رباط های شانه شما دچار کشیدگی یا پارگی شده باشند. یا اعصاب و عروق خونی اطراف مفصل شانه شما دچار آسیب شده باشد، امکان دارد برای ترمیم این بافت ها جراح متخصص شما دستور به عمل جراحی دهد.
جراحی باز برای درمان دررفتگی شانه بهتر است و یا آرتروسکوپی
جراحی شانه و درمان دررفتگی مکرر شانه یک روش درمانی برای برخی از آسیب ها و بیماری های شانه است که باعث درد، کاهش حرکت و کاهش کیفیت زندگی می شوند. جراحی شانه می تواند به دو روش باز و آرتروسکوپی انجام شود. هر دو روش مزایا و معایب خود را دارند و بستگی به نوع و شدت آسیب شانه دارند.
جراحی باز شانه یک روش سنتی است که در آن جراح با استفاده از ابزار پزشکی، پوست و بافت های نرم را بریده و به مفصل شانه دسترسی پیدا می کند. سپس با استفاده از ابزار جراحی، آسیب های شانه را تعمیر یا ترمیم می کند. در نهایت، زخم را با بخیه بسته و پانسمان می نماید.
جراحی آرتروسکوپی شانه یک روش کم تهاجم است که در آن جراح با استفاده از چند سوراخ کوچک در پوست، یک دوربین کوچک به نام آرتروسکوپ و ابزار جراحی خاص را به داخل شانه می برد. با استفاده از تصویربرداری آرتروسکوپ، جراح مفصل شانه را مورد بررسی قرار داده و آسیب های شانه را تعمیر یا ترمیم می کند.
جراحی باز شانه نسبت به جراحی آرتروسکوپی شانه دارای مزایا و معایب مختلفی است که عبارتند از:
مزایای جراحی باز شانه
- این روش به جراح اجازه می دهد که به صورت کامل و دقیق به مفصل شانه دسترسی پیدا کند و آسیب های بزرگ و پیچیده را تعمیر یا ترمیم کند.
- این روش مناسب برای درمان پارگی وسیع روتاتور کاف (عضلات و تاندون های اطراف شانه) یا برخی از شکستگی های سخت است.
معایب جراحی باز شانه
- این روش نسبت به جراحی آرتروسکوپی شانه دارای خطر عفونت، آسیب عصبی و چسبندگی بافت (آدروژن) بالاتر است.
- این روش نسبت به جراحی آرتروسکوپی شانه دارای زخم، درد، خون ريزي، نياز به پانسمان و تغيير پانسمان، نياز به مصرف آنتی بیوتیک و مدت زمان بی هوشی بيشتر است.
- جراحی باز شانه نسبت به جراحی آرتروسکوپی شانه دارای مدت زمان بازیابی و بازگشت به فعالیت های روزمره بیشتر است.
بنابراین، جراحی باز شانه برای درمان دررفتگی شانه بهتر است یا آرتروسکوپی، بستگی به نوع و شدت آسیب شانه دارد. به طور کلی، اگر آسیب های شانه کوچک تر و تازه تر باشند، بهتر است به روش آرتروسکوپی عمل شوند، در غیر این صورت جراحی باز نتایج بهتری دارد. البته تصمیم گیری نهایی باید با مشورت با جراح شانه صورت گیرد.