شکستگی ساعد در کودکان
شکستگی ساعد در کودکان
شکستگی ساعد در کودکان : شکستگی های ساعد ممکن است در هر سنی روی دهند با این وجود ویژگی های این شکستگی ها در کودکان تا حدودی با بزرگسالان تفاوت دارد.
دلیل این شکستگی ها اغلب زمین خوردن می باشد. کودک حین زمین خوردن دست خود را به بخش جلوی بدن خود می برد و حائل بین خود و زمین قرار می دهد. لذا نخستین قسمتی که با زمین برخورد می کند، کف دست می باشد.
نیروهایی که از زمین به دست کودک وارد می شود به صورت غیر مستقیم به ساعد وی انتقال یافته و منجر به شکستگی استخوان های ساعد می گردد.
ممکن است در این شکستگی ها هر دو استخوان اولنا (زند زیرین) و رادیوس (زند زبرین) و یا یکی از آن ها دچار شکستگی شوند. استخوان به دو قطعه پایینی و بالایی تقسیم می شود. هرچند این شکستگی ممکن است در هر قسمتی از ساعد روی دهد اما اغلب در ناحیه اتصال ثلث میانی و پایینی ساعد بروز می کند.
شکستگی استخوان های ساعد در کودکان کم سن و سال به صورت ترکه تری یا گرین استیک می باشد. در این نوع شکستگی علی رغم بالغین دو قطعه پایینی و بالایی استخوان به طور کامل از هم جدا نمی شوند بلکه از گوشه محل شکستگی همچنان به یکدیگر متصل باقی می مانند.
این اتصال به این دلیل است که در حین شکستگی تمام قسمت های استخوان نشکسته و بخشی از آن سالم می ماند و این بخش سالم همانند پلی دو تکه بالایی و پایینی را به یکدیگر متصل نگه می دارد.
دلیل دیگر این اتصال این است که در کودکان پریوست ( پرده بافتی که روی استخوان کشیده شده است) کلفت است و در هنگام شکستگی به طور کامل دچار پارگی نمی شود. همین پریوست تقریباً سالم موجب می گردد دو تکه پایینی و بالایی استخوان شکسته شده در محل شکستگی به یکدیگر متصل باقی بمانند.
شکستگی ساعد در کودکان هرچند در هر سنی روی می دهد اما در سنین 10 الی 13 سال شایع تر می باشد. معمولاً این شکستگی ها در پسرها بیش از دختران اتفاق می افتد.
درد ساعد شایع ترین نشانه شکستگی ساعد در اطفال می باشد. در شکستگی های با جابجایی زیاد، ساعد از وسط تغییر شکل می دهد و خم می شود. لازم به ذکر است که این شکستگی ها به وسیله رادیوگرافی ساده تشخیص داده می شود.
درمان شکستگی ساعد در کودکان
معمولاً شکستگی های قسمت ساعد در بچه ها با استفاده از روش های غیر جراحی درمان می شوند. چنانچه ساعد دچار تورم شدیدی شود ابتدا اندام اتل گیری شده آنگاه بعد از کاهش تورم گچ گیری انجام خواهد شد.
اگر جابجایی و زاویه دار شدن استخوانهای شکسته شده زیاد باشد نخست لازم است جااندازی بسته با بی هوشی عمومی صورت گیرد آنگاه گچ گیری انجام شود. برخی اوقات در مواردی که جااندازی بسته با موفقیت صورت نگرفته درمان جراحی باز انجام می شود.
دکتر مصطفی علوی
فوق تخصص جراحی اندام فوقانی (شانه و دست)
جراحی های ترمیمی و میکروسکوپی