دررفتگی آرنج
دررفتگی آرنج
دررفتگی آرنج : مفصل آرنج میتواند به طور ناکامل یا کامل دچار دررفتگی شود.
آناتومی آرنج
مفصل آرنج از سه استخوان ایجاد می شود؛ که عبارتند از: استخوان های بازو (بخش فوقانی مفصل می باشد) و استخوان های اولنا و رادیوس. (که در بخش تحتانی قرار گرفته اند.)
در مفصل آرنج دو نوع حرکت وجود دارد:
- حرکات خم و صاف شونده
- حرکات چرخاننده (موجب می گردد کف دست به طرف بالا و پایین بچرخد)
دررفتگی میتواند در هر کدام از این حرکات مشکل ایجاد کند.
دلایل بروز
این عارضه اغلب به دلیل تصادفات و افتادن روی دست باز ایجاد می شود.
دو نوع دررفتگی آرنج داریم :
ساده: در این نوع دررفتگی آسیب شدید استخوان نداریم.
کمپلکس: آسیب شدید استخوان و لیگمان ها وجود دارد.
درمان
دررفتگی ساده: پزشک آرنج را جااندازی می کند. تا دو هفته بی حرکتی، آنگاه فیزیوتراپی شروع می شود. برخی از افراد علیرغم درمان و جا اندازی مناسب هیچ زمانی نمی توانند آرنج را به طور کامل باز کنند. خوشبختانه این محدودیت حرکتی، برای فرد مشکل زا نخواهد بود.
دررفتگی کمپلکس: در دررفتگی های کمپلکس که با شکستگی استخوان همراه است و یا مفصل و لیگمان ها ناپایدار شده انجام جراحی الزامی است. این افراد قطعاً دچار محدودیت حرکتی آرنج می شوند که در برخی موارد باید چند ماه پس از عمل برای بهبود دامنه حرکتی تحت جراحی قرار گیرند.
دکتر مصطفی علوی
فوق تخصص جراحی اندام فوقانی (شانه و دست)
جراحی های ترمیمی و میکروسکوپی